|
Z LISTÓW...
"Kochana Mamusiu! Nie wyobrażasz sobie, jaką radość sprawiają mi Twoje drogie, długie, szczere listy. Co oddaliby moi koledzy (ci, którzy nie otrzymują takich listów), aby takie matczyne listy otrzymać. W nich jest wszystko."
POLECAMY
www.sdb.org
|
|
Witaj na stronie poświęconej Pięciu Błogosławionym
Męczennikom salezjańskiego oratorium w Poznaniu
24 sierpnia 1942 r. pięciu wychowanków salezjańskiego oratorium w Poznaniu, po urągającym sprawiedliwości procesie, zostało zgilotynowanych na dziedzińcu więzienia w Dreźnie. Ich życie, ich cierpienie i śmierć pozostają świadectwem heroiczności, do jakiej zdolni są młodzi, słusznie nazwani przez Jana Pawła II stróżami poranka, gotowi dostrzec każde ziarno dobra, prawdy i piękna obecne w świecie, a przede wszystkim, gotowi oznajmić wschód Słońca, którym jest Zmartwychwstały Chrystus.
|
|
EDWARD KAŹMIERSKI
(1919 - 1942)
- miał pięć sióstr
- w wieku 4 lat stracił ojca, co sprawiło, że wychowywał się w trudnych warunkach materialnych
- był mały, żywy i impulsywny
- już jako uczeń szukał dorywczej pracy, aby wspomóc rodzinę
- uzdolniony muzycznie, dzięki salezjanom nauczył się grać na fortepianie, harmonium, skrzypcach, śpiewał partie solowe w chórze, pragnął zostać organistą
- w Oratorium nazywano go "Kompozytorem"
- lubił chodzić do teatru, do opery, na koncerty i do kina, sam występował w przedstawieniach teatralnych wystawianych w Oratorium i na innych scenach Poznania
- pasjonował go sport i rozgrywki sportowe
- pragnął założyć rodzinę, dlatego modlił się za swoją przyszłą żonę
- w czasie okupacji pracował w dalszym ciągu jako uczeń w warsztacie ślusarsko - mechanicznym
- aresztowany w wieku 20 lat
- w więzieniu potrafił wzbudzić sympatię nawet u pospolitych przestępców
- z wielką miłością odnosił się do swojej mamy i sióstr
więcej...
|
|
::
::
::
::
::
